ΣΤΑΣΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Στάσου για λίγο το χέρι κρατήσω

να φέρω στη μνήμη στιγμές που πονούν

τις φλέβες φιλήσω της μάνας οι πόνοι

ποτέ δεν περνούν

κόσμος κρυμμένος στα βάθη της μάνας

που δείχνει αγάπες χωρίς πληρωμή

το χάδι χαϊδεύει ψυχή που μαγεύει

γιατρεύει το δείχνει αόρατο δίχτυ

ασπίδας μορφή

φιλί μου χαρίζω στο ήθος εκείνο

που γράφει δυό λόγια του νου φυλαχτό

και γω μοναχός μου στην άκρη να πίνω

για κείνη ποτό

στάσου για λίγο μη φεύγεις το ξέρω

ταξίδι μεγάλο χωρίς γυρισμό

προκάνω να φέρω λουλούδια και κρίνα

παράσημα κείνα

και γω σ'αγαπώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ