ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΩ

Σκέψεις ζωής σαν περπατώ

μπροστά μου οι εικόνες

θαμπάδα το πλακόστρωτο

τριγύρω σιωπή

χίλιες οι μνήμες μες στο νου

ακούω τις κοτρόνες

τα βήματα κραυγή

χρόνια πολλά πρωτύτερα

ζωή χωρίς να κλαίει

τραγούδια πάντα παιδικά

βλαστάρια τρυφερά

ήλιος μεσούρανος καυτός

χωρίς σκιά να καίει

μικρή μου γειτονιά

το σήμερα ξανάρχεται

σε τούτη δω τη βόλτα

πληρώνω τα διόδια

που τώρα περπατώ

ρόδα κυλά χωρίς μιλιά

μα πάντα να μου φέρνει

εκείνα που πονώ

και περπατώ χωρίς μιλιά

το σήμερα μονάχος

με συντροφιά τη σιωπή

της πόλης που μετρά

τα βήματά μου που πατούν

τη γνώριμη τη στράτα

παράθυρα κλειστά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ