ΚΑΙ ΓΩ ΣΙΩΠΩ (αφιερωμένο στη λιμνοθάλασσά μου )

Θαμπό το τζάμι κι ο νους ταξιδεύει

το ξέρω διαβάζω του άλλου το νου

κρατώ μυστικό μου σε σκέψη χορεύει

σκιά σκοτεινού

εικόνα δική σου χαϊδεύω ψυχή σου

με τέχνη φροντίζω κομμάτι χαρίζω

αγάπης που λέει μιας σκέψης που κλαίει

και γω σιωπώ

μπαλάντα το βράδυ εικόνα σκοτάδι

ο ήχος κοιμίζει σχεδόν νανουρίζει

ζωγράφος το σώμα μια σκέψη σε κόμμα

και γω σιωπώ

η νύχτα φεγγίζει το μάτι δακρύζει

στο τζάμι φιγούρα δική σου εικόνα

κουρτίνα σαλεύει αέρας χαϊδεύει

και γω σιωπώ

ο χρόνος αιώνας φιγούρας εικόνας

στο νου του ζωγράφου το χρώμα σαλεύει

κι ο στίχος  που κρύβει θαμπό το μολύβι

περίεργος στίχος απότομος τοίχος

και γω σιωπώ

ΜΙΜΗΣ Χ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ