ΑΝΤΙΟ

Σε βράχο μονάχος κουνώ το μαντήλι

πνοή που με πνίγει μια φλόγα που λήγει

πονώ

το πλοίο σφυρίζει καπνός ανεμίζει

αντίο καρδιά μου  αγάπη παλιά μου

κοιτώ

δυό γλάροι πετάνε αλήθεια που πάνε

τρικυμία στα σπλάχνα και ούτε μια άχνα

πονώ

τους λυγμούς μου εκείνους που φέρνει το πλοίο

μοναξιά με αντίο

μιλώ

στο νερό το γαλάζιο μία νότα adajio

μουσική μια γαλήνη μια ψυχή που τα πνίγη

συναισθήματα κείνα άσπρο χρώμα τα κρίνα

πνιγώ

το αντίο σκοτώνει μία σχέση τελειώνει

πετρωμένος στο βράχο δύο στίχους σου γράφω

χωρισμός με αρμύρα σου κρατώ ότι πήρα

φυλαχτό μου εκείνες της ζωής μας οι δίνες

θα με πνίξουν το ξέρω

εδώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ