ΓΥΡΝΑΣ ΜΟΝΑΧΗ

Γυρνάς μονάχη κορμί σου  σαν στάχυ

φιλί στον αέρα του κάμπου φλογέρα

μια σκέψη θα πει

η σάρκα σου κείνη το πάθος σου κλείνει

νεράιδα μορφή σου αφιόνι κορμί σου

γυρνάς μοναχή

λίγο δεν φτάνει το χάδι δρεπάνι

σκοτώνει με μία και συ μια κυρία

αγάπης βροχή

σ’ αρέσει να ψάχνεις δικούς σου να φτιάχνεις

σταυρούς θύματά σου πάντα κοντά σου

μια λέξη γιατί

και συ να μου φεύγεις  που τάχα πηγαίνεις

παιχνίδια τα ίδια και συ νυχτερίδα

πεθαίνω και γράφω επάνω σε βράχο

μια λέξη αλήθεια το πάθος μια έλξη

σταυρός δύο ξύλα ζωή που δεν είδα

σκοτάδι τριγύρω

να λίγο πριν φέξει

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ