ΝΟΣΤΑΛΓΩ.

Και συ κοιτάς τη θάλασσα

μαζί σου γω τα χάλασα

στην άμμο πάνω έχτισα

ομοίωμα σου έντυσα

βάρκα σε βράχο χτύπησε

κόντρα ανόμου νίκησε

φύκια καλάμια χάρισε

ήλιος κορμί μου μαύρισε

πέτρα γουλί σαν άσπρισε

κύμα νερού το γυάλισε

ήλιου αχτίνα άστραψε

φάρος γιαλού σαν άναψε

και γω στην άμμο ξαπλωτός μοιάζω να είμαι ναυαγός

μια μοναξιά στο πουθενά άρωμα τούτο τα στερνά

χρώμα μαβί το σούρουπο

κλειστά τα μάτια νοσταλγώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ