Καμένο δέρμα πράσινο χρώμα
χίλιοι ανέμοι εμέ κυνηγούν
μια θάλασσα μαύρη
φωτιά μες στο δάσος
πονώ
ζωγράφε λυπάσαι
το χέρι σου τρέμει
το χρώμα μου σκούρο
μα τώρα πονώ
ποζάρω με καύτρες
μαύρες οι γλάστρες
νερό μια σταγόνα
τρεκλίζει το γόνα
πονώ
σε τοίχο γραμμένη
μια λέξη καμένη
διαβάτης περνάει
απλά τη κοιτάει
το νόημα γράφει
κοιτάτε το Μάτι
γιατί
και γω όπου ζούσα
ζωή ναι με λούσα
ξερό να κοιτάω
και που πια να πάω
ο τάφος εδώ
κρυφά αναπνέω
με λόγια που λέω
αθάνατο μένω
μα πάντα ξερό
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου