ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ

Κάστρο εσύ απόρθητο απέραντο γαλάζιο

όπου το βλέμμα χάνεται στα κύματα νωρίς

η μοναξιά στην ερημιά μια μουσική adazio

ποτήρι να την πιείς

άσπροι οι τοίχοι μες στο φως θαμπώνουν τη ματιά μου

να ζωγραφίσω δεν μπορώ τα χρώματα μιλούν

και το γαλάζιο της αυλής ρομάντζα η χαρά μου

τα χέρια σου κρατούν

δυό λιχουδιές που έφτιαξες για χάρη της καρδιάς μου

θα τις κρατώ ενθύμιο για πάντα στη ψυχή

και συ γαλάζιος κύκνος μου χάρη αφεντιάς μου

ημέρα τυχερή    

σεντόνι μπλε η θάλασσα απλώθηκε το βλέπω

μία γαλήνη σκέπασε τι όμορφα εδώ

και γω με χρώματα ζητώ να γράψω ότι έχω

πριν φύγω και χαθώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ