ΞΑΝΑ ΜΑΘΗΤΗΣ

Γέρνω το σώμα μου ζερβά το χρόνο μου μπατάρω

ξανά σχολειό μου θυμηθώ θυμάμαι τα παλιά

χαρτί μολύβι θα κρατώ τη σάκα μου θα πάρω

δυό γράμματα ξανά

έλα μικρέ και κάθισε στο πρώτο το θρανίο

και να κοιτάς το δάσκαλο και μη ζητάς να φας

η πρώτη τάξη δύσκολη πρωτόγνωρο βιβλίο

και πάψε να μιλάς

μολύβι μύτη πλακουτσή το δάγκασες το βλέπω

να γράψεις δήθεν προσπαθείς μουτζούρα στο χαρτί

και γω που είμαι δάσκαλος κοντά σου θε να στέκω

να μάθεις τη γραφή

μα ο μικρός στον κόσμο του παιχνίδι όλη μέρα

τι βάσανο και τούτο δω κουδούνι δεν χτυπά

που είσαι έλα γρήγορα και πάρε με πατέρα

κολύμπι στα βαθιά

να μη κοιτάξω δεξιά ζερβά απαγορεύει

ο δάσκαλος ο αυστηρός συνέχεια μιλά

κι ο διπλανός μου να σκουντά σαν κάτι να γυρεύει

τη σάκα μου τραβά

μια τάξη όλο κίνηση φωνές και πανηγύρια

οι τελευταίοι μοιάζουνε σαν παιδική χαρά

ακούστε όλοι σεις μικροί ξεχάστε τα χατίρια    

ο δάσκαλος μιλά

κι όσο μιλά ο δάσκαλος  αλλού αυτός σφυρίζει

να φάει θέλει το ψωμί διάλλειμα χτυπά

σαΐτα τρέχει στην αυλή κι αρχίζει να τσιρίζει

μια μπάλα να κλωτσά

αχ ρε σχολειό μου κράτα με για χρόνια μες στη τάξη

να μη γεράσω γω ποτέ το λέω με καημό

κι αν μου ζητήσει η ζωή εμένανε να θάψει

ο τάφος μου εδώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ