ΣΤΑΣΟΥ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Μες στη βροχή που περπατώ

είμαι σκιά σ’ ακολουθώ

και συ κοιτάς να μη βραχείς

στάσου για λίγο να χαρείς

δυό στάλες τώρα η ζωή

τι κι αν για λίγο συ βραχείς

μία καρδιά όπου πονεί

λόγια αγάπης να χαρείς

γύρω ψιχάλες η βραδιά

έστω για λίγο μια ματιά

τρέχεις σκοτάδι δεν μιλάς

στάσου μικρή αν μ’αγαπάς

δάκρυα στάλες που κυλούν

μοιάζουν σαν χάντρες που κρεμούν

γιορντάνια τόσα στο λαιμό

λάμψεις βροντές στον ουρανό

ομπρέλα κλείνει βιαστικά

δεν μου χαρίζει μια ματιά

πόρτα βαριά μια κλειδαριά

μπόρα ετούτη μια φορά

και γω να στέκω στη βροχή

δύο ποτήρια με κρασί

μεθώ μια σκέψη ταραχή

δείξε σημάδι σου μικρή

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ