Ζωγράφε σήκωσε πανιά και χρώματα πινέλα
το θέμα είναι σπάνιο που μοιάζει μ’αστραπή
ζωγράφισε στα γρήγορα και συ αν θέλεις έλα
σε τούτη τη γιορτή
το φόρεμα διάφανο πανσέληνος προβάλλει
μία σιγή παρθενική ο έρωτας μουγκός
και η στιγμή που περπατά μέσα στο νου μια ζάλη
του έρωτα σταθμός
όνειρο συ πως φύτρωσες σε μέρα που τρομάζει
η νύχτα είναι μακριά και συ φεγγοβολάς
πανσέληνος στον ουρανό μια μπάλα όπου μοιάζει
σταγόνα μιας φωτιάς
Αύγουστε συ που γέννησες το φωτεινό σου άστρο
κάνεις τραγούδι έρωτα που κλέβει τις καρδιές
πότε με λύπη με χαρά μου χτίζεις ένα κάστρο
χωρίς εσύ να θες
Αυγουστιάτικο φεγγάρι είσαι όρκος είσαι σκέψη
είσαι πίνακας ζωγράφου μα και δάκρυ παθιασμένου
είσαι στίχος κάποιας νότας που καρδιά τον έχει κλέψει
το ποτό ναι μεθυσμένου
Αυγουστιάτικο φεγγάρι ένα φως όπου δεν καίει
μία σάρκα πορτοκάλι φωτεινή στον ουρανό
ποιος φαντάστηκε που βλέπει ένα άστρο να του κλαίει
σαν να λέει σ'αγαπώ
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου