ΣΤΑΣΟΥ

               

.Στάσου που πας δεν με κοιτάς το χέρι σου αγγίξω

κορμί εσύ τσιγγάνα μου το χρώμα μελαψό

κι αν με αφήσεις μάτια μου το είναι σου ρουφήξω

αυτό όπου ποθώ

.κρατώ το χρόνο στάσιμο και τη στιγμή μαγεία

γυρίζω πίσω στα παλιά σε κάνω σαν παιδί

αθώο πλάσμα μάτια μου στο σήμερα κυρία

σφραγίζω με φιλί

.ψυχή εσύ μια αγκαλιά η πίστη σου αξία

κοιτώ κρυφά το είναι σου και συ χαμογελάς

παράδειγμα που γράφτηκε ατράνταχτη φιλία

γιαυτό με αγαπάς

.γείρε στο στήθος μου εσύ ξεκούρασε κορμί σου

ξεφόρτωσε τους πόνους σου αντέχω θα το δεις

και πέταξε στα σύννεφα χαρίζοντας φιλί σου

ποτέ να μη χαθείς

.σάρκα εσύ με ύπαρξη ο ίσκιος σου μιλάει

το όνειρο σου μάντεψε κρατάς μία ζωή

και το φιλί του φίλου σου στα σύννεφα σε πάει

χωρίς να’ χει φωνή

.χτυπά καρδιά μετράς ρυθμούς μια αίσθηση αγία

είσαι θρησκεία άγραφη ο φίλος ταπεινός

ο έρωτας αμόλυντος που έγραψε ‘’ φιλία ‘’

και συ ένας βωμός

.γυμνό κορμί δεν ντύθηκε το φως να το ζεστάνει

να το αγγίξει θέλησε με βλέμμα ντροπαλό

και συ σαν φώναξες μουγκά αυτό μόνο μου φτάνει

σιγά για το θεό

.κι ο φίλος δεν σταμάτησε προχώρησε ν’ αγγίξει

ξεσκέπασε το είναι σου και κλέβει θησαυρό

δεν μπόρεσες ελύγισες κι αυτός κάτι σου βρίσκει     

για σένα ακριβό

.παρ’ το λοιπόν τελειώσαμε τα μυστικά φευγάτα

χρυσά κι ασήμια γίνανε δυό λόγια με γραφή

τα γηρατειά αλλάξανε φανήκανε τα νιάτα

δυό φίλοι ζωντανοί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ