Λουλούδια που μοσχοβολούν και άνθη που μυρίζουν
έχουν τα μάτια τους κλειστά τη γλώσσα τους βουβή
μα σαν προσέξεις την αυγή αυτά σου ψιθυρίζουν
λόγια για τη ζωή
οι γλάστρες σου πανέμορφες παιδιά σου στο μπαλκόνι
στολίζουν σκέψη μα και νου εικόνα που μεθά
το πράσινο τους σταμπωτό πελώριο σεντόνι
είναι μια συντροφιά
καλότυχος που κάθισε και χάιδεψε τα φύλλα
σαν άκουσε το θρόισμα των φύλλων την αυγή
μια λόντζα απερίγραπτη σχεδόν ανατριχίλα
μπαλκόνι που μιλεί
θα’ρθω και γω μα στα κρυφά τις γλάστρες σου χαϊδέψω
να γράψω στίχους σε χαρτί με γράμματα λευκά
να μη διαβάζονται ποτέ με νόημα που κλέψω
αλήθεια στα κρυφά
γλάστρες αλήθεια όμορφες ποιος είναι δάσκαλός σας
ποιο μυστικό σας πότισε ποια είν’ η συνταγή
για να σταθώ ακίνητος εγώ θαυμαστικός σας
βραβείο να χαρεί
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου