Ο μόλος είναι πέλαγος και ο γιαλός ο δρόμος
και στο κατώφλι του σπιτιού αράζουν δυο μορφές
δυο βλέμματα ακίνητα κι σκέψη ένας κόσμος
το σήμερα το χθες
μαΐστροςοι ανάσες σας του πέλαγους μορφές σας
δυό κύματα το χάδι σας εκεί στην ερημιά
καλλίγραμμα τα σώματα μαζί κι φορεσιές σας
δυό πρόσωπα γνωστά
νυχτοκολύμπι στα βαθιά πανσέληνος το βράδυ
αστροφεγγιά στη κάμαρα παράθυρ’ ανοιχτό
κι θάλασσα η ήρεμη το κύμα της σαν λάδι
στην άμμο σ 'αγαπώ
δύο κοχύλια στα ρηχά το σμάλτο να χρυσίζει
αν τα προσέξεις στάθηκες με μάτια ανοιχτά
συναίσθημα η σκέψις σου το νου σου πλημμυρίζει
να ήμουνα κοντά
κι ο καλλιτέχνης που κοιτά κι αυτός που ζωγραφίζει
στο πέλαγος ναυάγησε φωνή στο πουθενά
ξημέρωσε κι ακίνητος στην έμπνευση χαρίζει
δυό στίχους στην καρδιά
ΜΙΜΗΣ.Χ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου