Η ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ

      

                      ΣΕΛΙΔΑ  ΔΕΥΤΕΡΗ

Μια καταχνιά στο πέλαγος γαΐτα αρμενίζει

και συ μου στέκεις μ’ ανοιχτά τα μάτια να κοιτάς

την ηρεμία του νερού μια σκέψη φωσφορίζει

ρωτώ αν μ’αγαπάς

η σιωπή σου χάδι σου μια σκέψη βασανίζει

μιλώ στη λίμνη το πρωί σημάδι για να δω

του κάκου η βαρκούλα της στο βάθος αρμενίζει

και γω έτσι πονώ

γλάρε πουλί θαλασσινό κατέβα για να στείλω

μαντάτο στη βαρκούλα μου που στέκει στ’ ανοιχτά

κι αν με ακούσει με χαρά τότε θα παραγγείλω

δυο αρμυρά φιλιά

θα περπατήσω στο νερό κοντά της για να φθάσω

γοργόνα μες στο πέλαγος δοξάρι σαϊτιάς

και το πανάκι το λευκό με όνειρα θα πιάσω

γαΐτα ομορφιάς

ψυχή κρατώ το μυστικό το έχω κάπου κρύψει

καλαμωτή το τύλιξε να μη ποτέ χαθεί

η νοσταλγία της στιγμής προσπάθεια μη λείψει

κι ο νους μου- μου πνιγεί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ