ΣΕΛΙΔΑ ΤΕΤΑΡΤΗ
Και στο φεγγάρι της ψυχής εσύ πάλι φωτίζεις
καθρέφτης το κορμάκι σου θαμπώνει τη ματιά
στο πρώτο φίλο που σταθεί μπροστά σου του χαρίζεις
τα δώρα μ’απλωσιά
κι ο φίλος που εμέθυσε ερωτικά θαυμάζει
το λυγερό σου το κορμί να θέλει να το πιεί
σκιά ο έρωτας θα πει μα κάτι τον τρομάζει
σαν θέλει να πνιγεί
λίμνη εσύ μια συντροφιά στην ερημιά μου στέκεις
περήφανος που γνώρισα εσένα στοργικά
πλεχτό πολύχρωμο κρατάς με θαυμασμό σαν πλέκεις
το κάνεις φορεσιά
κι όποιος διαβάτης το φορεί καμάρι η στολή του
μία σφραγίδα στη ψυχή ανάλαφρο κορμί
πουλί πετούμενο αυτός γλαρόνι η φωνή του
για σένα κελαηδεί
γλυκό νερό μα αρμυρό μια νοστιμιά κρυμμένη
τα βάσανα γλυκαίνουνε στη λάσπη τη ρηχή
κι η θάλασσα μια φίλη σου σχεδόν μια μεθυσμένη
κερνάει το κρασί
ΜΙΜΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου