Ο ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ

                  

Χιονάνθρωπος θε να γινώ στο χιόνι να γιορτάσω

στις μέρες τούτες θε να πω τα κάλαντα μ’ευχές

το νέο χρόνο με χαρές θέλω να τον προφτάσω

και συ αν θέλεις βγες

στο σπίτι έξω θα σταθώ στα άσπρα γω ντυμένος

το κόκκινό μου το κασκόλ νιφάδες το κοσμούν

για το καλό θε να γελώ κι ας είμαι και βρεγμένος

καμπάνες θα χτυπούν

το τρίγωνό μου που ξυπνά τη φαντασία πλέκει

και τα μικρά όλο χαρά βαρκούλες του γιαλού

χαμόγελα όλο δροσιά το δένδρο τους παρ’έκει

στολίδια που μιλούν

χιονάνθρωπε ελπίδα μου το πέταλο κρεμάω

το γούρι μου για το καλό στη πόρτα καρφωτό

στο νέο χρόνο θα γελώ αφού θε να γλεντάω

μη φύγεις απ’ εδώ

κάνε παρέα στα παιδιά κι ας είσαι χιονισμένος

ο θαυμασμός ατέλειωτος στο άσπρο σου κορμί

μα κι ο μεγάλος σαν σε δει θα μένει κερδισμένος

χωρίς να σου μιλεί

κι όταν περάσουν οι γιορτές και οι ευχές τελειώσουν

εσύ σιγά – σιγά στο στέκι σου θ’ αλλάζεις φορεσιά

αφού οι μέρες οι ζεστές τα χιόνια σου θα λιώσουν

και συ θα μείνεις μ’ένα γεια

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ