ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ

              

Ο μπόμπιρας σ΄ένα σκαμνί , επάνω στο πατάρι

βιβλίο πρώτης μαθητής ,διαβάζει αλφαβητάρι

κάνει πως ξέρει να μετρά , μα κάνει όμως ντόρο

τα γράμματα τα τραγουδά ,τα ίδια κατά κόρο

Εμούγκριζε και φώναζε ,που θύμιζε δαμάλι

επάνω σ΄ένα κάθισμα , μια ζάλη στο κεφάλι

εδιάβαζε  τα γράμματα  , με στόμφο και με χάρη

που λίγο κόντεψ’ ο μικρός, απ΄το σκαμνί μπατάρει

Η μάνα του που σκούπιζε ,τα χόρτα στην αυλή

ετρόμαξε και φώναξε, Χριστέ μου το παιδί

και τρέχει πάνω για να δει ,αλήθεια τι συμβαίνει

δίνει σπρωξιά με δύναμη  και μπαίνει η καημένη

Τον βλέπει να είναι  στο σκαμνί ,τον ρήτορα να κάνει

και στο σολφέζ  που τραγουδά ,  νότες ψηλές να πιάνει

του δίνει μια στο κορμί , τραβάει το αυτί του

κι ο μπόμπιρας φοβήθηκε  και χάνει τη φωνή του

Αυτό δεν είναι διάβασμα , που κάνεις ρε Θωμά

είναι  τραγούδι  πού γραψες , στο ντο , στο ρε, στο φα

στρώσου λοιπόν στο διάβασμα, κι ο νους  σου στο βιβλίο

να γίνεις πρώτος μαθητής με δέκα στο σχολειό

         ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ