Η ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

        

Σώμα γυμνό άσπρο κορμί αλάτι που ασπρίζει

μια θάλασσα ολόγυμνη ο κύκνος που πετά

το κάλλος μια αίσθηση στο θεατή χαρίζει

το θέαμα μεθά

κρυφή ματιά ξελόγιασες το βράχο κει στο βάθος

καλός ψαράς μετέφερε το μήνυμα κρυφά

μα το πουλί το διάβασε κι αυτό είν’ ένα λάθος

στα ψεύτικα γελά

αλήθεια συ το φόρεμα γιατί να το κρεμάσεις

ο έρωτας κερδίζεται με λόγια με καρδιά

είναι βαρύ για σένανε το βράχο αγκαλιάσεις

με στήθια σου γυμνά

είσαι παιδί ανώριμο κι ο νους σου περπατάει

σε δρόμους επικινδύνους μονάχη θα πνιγείς

το πέλαγος ποιο έμπειρους να μη χαθείς ζητάει

καλύτερα ντυθείς

γυμνή αλήθεια όμορφη μοντέλο που ποζάρει

τον καλλιτέχνη μπέρδεψε το μάρμαρο μιλά

μια έκφραση στο πρόσωπο ζητά μαντάτο πάρει

γι’ αυτό κι αγωνιά

μα η αλήθεια γράφτηκε στο μάρμαρο επάνω

γυναίκα συ μαρμάρωσες με λύπη η ματιά

συμπλήρωμα η μουσική κοντσέρτο για το πιάνο

τα κάλλη σου γυμνά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ