ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

Πανσέληνος ξεπρόβαλε σαν δαχτυλίδι βέρα

φωτίστηκε η λίμνη μας ο έρωτας θαμπός

μία μαγεία η νυχτιά μέχρι αλήθεια πέρα

σεντόνι ο γιαλός

βλαστάρι που εφύτρωσε στο βούρκο του ανθίζει

κόκκινο χρώμα στο γιαλό περίεργο φυτό

μες στη νυχτιά ξανάρχισε το άνθος να μυρίζει

στα χέρια το κρατώ

πανσέληνος σαν δόλωμα στη θάλασσα απόψε

ο έρωτας εντύθηκε με φόρεμα ψαριού

λουλούδι όπου άνθισε αν θέλεις τώρα κόψε

απάντηση χρησμού

διάβασε τώρα μην αργείς η ομορφιά μπροστά σου

ο στίχος που σε μέθυσε σε κάνει να πατείς

μέσα στη λίμνη περπατάς δεν είσαι στα καλά σου

και μοιάζεις να πονείς

βαράσοβα φωτίστηκε ένα βουνό στη νύχτα

ζητά να πει μα σιωπά φοβάται τη στιγμή

τα λόγια σου καλύτερα αν θέλεις τώρα πνίχτα

και άσε το φιλί  

καθρέφτης όπου γυάλισε σκοτάδι κοκκινίζει

φεγγάρι που εγέμισε ταξίδεψε ο νους

μία σκέψη που εξύπνησε μονάχη αρμενίζει

παρέα με θεούς

τοπίο θέμα ζωγραφιάς και ο ζωγράφος θύμα

πληρώνει τώρα τη νυχτιά ταλέντο ακριβό

μες στη καρδιά του κρύβεται του έρωτα το κύμα

πονά το δειλινό

μα το φεγγάρι χάνεται τελειώνει η ζωή του

κι ο θεατής αμήχανος κοιτάει δεν μιλά

σαν κόβεται απότομα στη λίμνη η πνοή του

τελειώνει γεια χαρά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ