ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Τα φύκια  γίνανε μαλλιά και το φεγγάρι σκέψη

και το νερό ανήσυχο δυο γλάροι να πετούν

εικόνα τούτη αίσθηση μέσα στο νου μια τέρψη

παλμοί όπου χτυπούν

ο άνεμος που φύσηξε αέρας στα πανιά σου

το χτένισμα ανάκατο μπερδεύει τον καημό

τα μάτια σου τα έκρυψαν τα μαύρα τα μαλλιά σου

κουβέντα δεν θα πω

Νυχτοκολύμπι σαν βουτώ στης λίμνης τα γραμμένα

τον ύπνο σαν ετάραξα πουλιού θαλασσινού

φανέρωσα αισθήματα που ήτανε κρυμμένα

στο βάθος κάποιου νου

Παιδούλα συ ο δρόσος σου νερό αρμυρισμένο

κορδέλα άσπρη στα μαλλιά γαϊτας το πανί

κορμί δικό μου στα βαθιά να στέκει βυθισμένο

αλλάζουν οι καιροί

Κοιτώ στο βάθος μακριά ένα βουνό γαλάζιο

μία θολούρα η αυγή βαθιά αναπνοή

μια μουσική ακούγεται περίφημο adajio

δυο νότες στο βιολί

Πλημμύρα συ που έρχεσαι το ξέρω θα με πνίξεις

ρηχό νερό με δύναμη στο βούρκο σου εγώ

μα δεν μπορώ ν’αντισταθώ το ξέρω θα με ρίξεις

αφού σε αγαπώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ