ΤΡΕΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΘΑΛΑΣΣΑ

Τρελή γυναίκα θάλασσα απέραντη γαλήνη

κόρη αρμύρας μοναχή ξαπλώστρα μες στο νου

ο θαυμασμός πανσέληνος σαν σε κοιτώ Σελήνη

πετράδι ουρανού

γαλάζιο φόρεμα φορείς με χρώμα που αλλάζει

ηλιοβασίλεμα μαβί του κάμπου θαυμασμός

το ψαροπούλι μέθυσε σε φύκια του φωλιάζει

ο έρωτας κρυφός

χύμα μαλλιά ανάκατα δυο φύκια σαν στολίδια

ένας νοτιά τα μπέρδεψε δυο κύματα τρελά

βαρκούλες μες στο πέλαγος αρχίσανε παιχνίδια

ολόλευκα πανιά

μια χούφτ’ αλάτι σκόρπισες να μη σε πιάνει μάτι

τα μάγια σου στην ερημιά τα μυστικά κρυφά

το βλέμμα σου ατίθασο ολόλευκο το άτι

καλπάζει στα βαθιά

κάτι μου λες χωρίς φωνή ο έρωτας κριμένος

φεύγεις μονάχη δεν γυρνάς αφήνεις τη σκιά

και γω μετρώ τα βήματα στη στράτα λυπημένος

τρελή γυναίκα μια καρδιά

γυναίκα συ εταίριασες το μυστικό με δέος

μια πόζα δίχως νόημα εικόνα σου γλιστρά

με διάλεξες το λάθος σου αφού δεν είμαι νέος

και φεύγω στα κρυφά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ