Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

ΒΟΥΝΟ ΨΗΛΟ




Βουνό εσύ μικρός εγώ μια στάση ξεκουράζω
κορμί μου γέρικο θαρρώ μια σκέψη τριγυρνά
το μπόι σου μα το θεό σε ξέφωτο θαυμάζω
δυό έλατα ψηλά

στο βάθος κάποιος αετός κάνει πως με κοιτάει
φτερό τ’ ανέμου ο χορός μπαλέτο ξεκινά
πελώρια φτερά μια αγκαλιά στο χάος να πετάει
αστρίτης η ματιά 

δροσιάς αέρας χάδι σου ανάσα μου γεμάτη
να τραγουδήσω προσπαθώ φοβάμαι μη χαθώ
στο πράσινό σου φόρεμα στην όμορφη ελάτη
κοντά θα ξαναρθώ

στα μονοπάτια χάνομαι ραγάδες του κορμιού σου
και τα πλευρά σου γραμμωτά συνθέτουν φορεσιά
σαν περπατώ αισθάνομαι να νοιώθω τους σφυγμούς σου
σε θρόισμα βοριά

ψηλό βουνό μια ομορφιά ξεφεύγω κάθε ώρα
σε άλλο κόσμο περπατώ  σε άλλη ναι ζωή
σαν μου μιλούν τα δάκρυ βροχή σου και η μπόρα
μορφή μου ταπεινή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ


Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΔΡΑΣ




Πέφτει ο ήχος στα βαθιά και φτάνει στο ποτάμι
μια σιωπή στα σκοτεινά χαϊδεύει το βουνό
κι ο νους του δόλιου του βοσκού χωρίς να ξέρει λάμπει
σαν άστρο πρωινό

χωρίς μιλιά η φυλλωσιά σιγά σιγά ξυπνάει
το πέταγμα του αετού κι αυτό στα σιγανά
μικρό πουλί ακούγεται δειλά να κελαηδάει
κριμένο στη φωλιά

μια σιγαλιά ισορροπεί στη φύση στη χαράδρα
τι ομορφιά το θέμα μας παρθένα η στιγμή
και ο ζωγράφος πλούσιος τα χρώματα σε κάδρα
το νου διακοσμεί

μία πηγή ολόδροση χυμό της αναβλύζει
ο ίσκιος πλούσιος θα πει ξεκούραση αν θες
και η βοή όλων αυτών στη σκέψη να βουίζει
στο σήμερα στο χθες

και συ μικρέ μου κυνηγέ την τουφεκιά μη ρίξεις
την ησυχία άφησε διάκοσμο του νου
στον κάμπο πήγαινε αν θες εκεί να κυνηγήσεις
σε μήνα θερισμού

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

ΜΙΛΑΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ




Μιλάς με τα μάτια καυτά σου φιλιά
στολίδια προσώπου λακκάκια σου δυό
χαρά σου εκφράσεις ω! τι θαυμασμός

καθρέφτες τα μάτια αστράφτουν κοχύλια
δυό χείλια που λένε δυο μάτια που κλαίνε
το δάκρυ ποτάμι φιγούρα στο τζάμι

τρομάζω που βλέπω στο δρόμο να τρέχω
για να’ ρθω κοντά σου καυτά τα φιλιά σου
 κορμί σου να σφίξω το πόθο να πνίξω

βιολιά μες στο νου μου ζαλάδα καντάδα
στη στράτα το βράδυ γεμάτο φεγγάρι
παράθυρο γρίλια άσπρη μαντίλα

κρυφά να σκεπάζει αγάπης μαράζι
καρδιά που χτυπάει εσέ που κοιτάει
ο έρως συνθέτει μουσική μες στη νύχτα
τα ζάρια σου ρίχτα να δω τι θα φέρεις
μα όμως το ξέρεις γιατί σε κοιτώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ




Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

ΣΟΥ ΚΛΕΒΩ ΤΗ ΣΚΕΨΗ




Σου κλέβω τη σκέψη ξαφνιάζω το νου σου
τα λόγια σου κείνα σε γράμμα διαβάζω
λουλούδια στο βάζο ανθίζουν 
ξανά

χρυσά σου τα χτένια μαλλιά μεταξένια
σαν κλέβω τη σκέψη εσένα φοβίζω
χρυσά πια τα στάχια στο κάμπο θερίζω
και συ με κοιτάς

σε ίσκιο ξαπλώνω στη σκέψη ιδρώνω 
διάθεση κείνη οι νότες καντίνι
το βλέπω στα χείλη το μαύρο μαντήλι
σε κάνει ωραία του κόσμου μοιραία
γελάς

σαν κλέβω τη σκέψη διαβάζω τα λόγια
η ίδια η ώρα στα ίδια ρολόγια
κρατώ μυστικά σου όλα δικά σου
πες στα σε μένα έστω και ένα 
να ζήσω στιγμές σου αλήθεια δικές σου
αγάπη μεγάλη όχι η άλλη  

σαλεύουν τα λόγια μες στο μυαλό μου
νύχτα και μέρα βροχή με αέρα ανοίγω
το τζάμι σαν βλέπω τσουνάμι οι σκέψεις
δικές σου γραμμένες σε βράχο και γω
πια μονάχος να μένω στην άκρη του
έρωτα νάρκη θα σκάσει το βλέπω
μα γω πια δεν τρέχω δεν θέλω
να ζω. !

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ









  

ΚΑΙ ΣΥ ΜΙΑ ΜΑΓΙΣΣΑ



Χίλια κρυφτούλια μάγισσα
το χάδι σου αέρας 
τα μάτια σου δυο ξόβεργες
κολλούν μες στο μυαλό
κι φλόγα του αγγίγματος   
το πράσινο της ξέρας
πληγή που δεν περνά

αλλού κοιτάς αλλού γελάς
μιλάς μες στη ψυχή μου
οι λέξεις σου σαν τατουάζ
στη σάρκα μου κολλούν 
κι ο ήχος σου σαν χάιδεμα
μια συμφωνία παίζει
στην έρημη ψυχή

Μάγισσα είσαι μάθε το
του λόγου των γραμμάτων
μεταμορφώνεις έννοιες 
τις κάνεις φαντεζί
και αιωρούνται στο κενό
σαν κύκνοι στον αέρα
 ποτέ να μη χαθείς 

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΣΚΕΨΗ



Συντροφιά με τη σκέψη σε σκιά να ρεμβάζω
περασμένες  εικόνες μες στο νου μου αιώνες
ξαναφέρνω στη μνήμη της ζωής τρεχαντήρι 
γελώ

πόσους κρότους ακούω δύο τύμπανα παίζουν
να ξεχάσω δεν θέλω της αγάπης το βέλος
που με αίμα μου γράφει σκονισμένο στο ράφι
το παλιό σου βιβλίο της ζωής το σχολείο
κρατώ

σε σκιά να ρεμβάζω δύο άνθη στο βάζο
να θυμίζουν εσένα της αγάπης αρένα
μια σκηνή που δεν θέλω να θυμάμαι ποτέ μου
ερωτά μου καλέ μου τα χαμένα φιλιά σου
ποθώ

την εικόνα σου βλέπω μια φιγούρα με σάρκα
καλοτάξιδη βάρκα  σαν σηκώνει πανί της
δυνατός ο μαγνήτης εμποδίζει να φύγω
έστω τώρα για λίγο μα η σκέψη στιγμές σου
έχει κλέψει το νου μου στη σκιά που ρεμβάζω
στον αέρα φωνάζω
Σ’αγαπώ !

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ



ι

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

ΦΛΟΓΑ ΛΥΧΝΟΥ





Φλόγα μικρή χρυσό φλουρί
είσαι καρδιά είσαι πνοή
είσαι μεγάλη

λυχνάρι συ από πηλό 
καύτρα μικρή μα το θεό
φιτίλι μες στο λάδι

μια συντροφιά λόγια πολλά 
όνειρο είσαι μια φορά 
στην άκρη στο σκοτάδι

ρουμπίνι χρώμα φλόγα σου
παρέα με ρολόι
μετράς τους χτύπους
τι φορά σε σάλα σε κατώι

φλόγα που φέγγεις γράμματα
φλόγα που κρύβεις πάθη
καλύβα το σπιτάκι σου
μονόκλινο κρεβάτι
μια συντροφιά αγάπης 

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ