ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ

   

Μεθώ με το βλέμμα σάρκα και αίμα

τα μάτια καρφώνει τη σκέψη μου λιώνει

σαν όνειρο κείνο αόρατος πίνω

γλυκό της πιοτό

το βλέμμα πληρώνω μπροστά της σαν στέκω

ζηλεύω φιγούρα αφήνω το νου μου

ταξίδι ονείρου το τέλος απείρου

κοιτώ

τα μάτια της βλέπω το νου μου αφήνω 

ξεχνιέμαι ρεμβάζω τη σκέψη διαβάζω

διστάζω να γράψω μέχρι ν’ανάψω

το λίχνο εκείνο που φέγγει τον οίστρο

δειλά

την έμπνευση θέλω να γράψω βιβλίο 

του έρωτα ποίημα του στίχου το ρήμα

που λέει γλυκιά μου σε θέλω σιμά μου

να ζω και να βλέπω το βλέμμα σου κείνο

μεθώ αφού πίνω το νέκταρ που είναι

αφιόνι σαν χιόνι νιφάδα που πέφτει

και φτιάχνει το κάλλος που λέει θαυμάστε

τα μάτια ετούτα βιτρίνα της σκέψης 

μέχρι να κλέψεις αυτό που δεν βλέπεις

κρυφά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ   

Δια χειρός Μίμη Χ.Γεωργόπουλου

ΠΑΜΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΤΕ

Λυσσάει η σκέψη το χθες να μου κλέψει

να νιώσω ορφάνια να δω τα ουράνια

γλυκά κοιμηθώ 

δίχως το τώρα αργά και η ώρα μεσάνυχτα νύχτα

τα όνειρα πνίχ'τα μπροστά μου σκοτάδι 

κι αυτό το ρημάδι να λέει  που πας συ μοναχός 

γυμνός μονομάχος

νεκρέ συ διαβάτη και κείνη φευγάτη 

με δάκρυ το μάτι κι σκέψη στο πέρα σκοτάδι

φλογέρα βοσκού σαν να κλαίει λόγια μη λέει

φαντασία μαγεία τα χρόνια που φύγαν 

ποιος ξέρει που πήγαν 

και γω να ζητάω στο πριν να σου πάω 

στους έρωτες κείνους

που γράψαν βιβλία με λίγη σοφία

καινούργιο και σκάρτο παλιό με αξία του νου αταξία

φευγάτα τα νιάτα τα όνειρα κράτα παρέα με σκέψη

γύρνα σαν άλλοτε 

ζήσε ξανά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ   

   

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΕΞΙ ΧΟΡΔΕΣ

                      

                       

Έξι χορδές έξι φωνές η σιωπή τραγούδι

στην αγκαλιά μου η μορφή ο έρωτας μιλεί

και ο ρυθμός όπου κρατεί να μοιάζει με λουλούδι

κιθάρας το κορμί

έξι χορδές πεντάγραμμο κουκκίδες να μιλάνε

νότες τρελές καλλίγραμμες χορεύουν στο χαρτί

κάθε φορά με μουσική τα όνειρα ξυπνάνε

τη δόλια σιωπή  

έξι χορδές λόγια γλυκά χρυσάφι το φεγγάρι

στη σιγαλιά το άκουσμα τον γκιόνη τον ξυπνά

κι αγκαλιά του έρωτα να πνίγει το ζευγάρι

κιθάρα μου παλιά

έξι χορδές στα δάχτυλα της μάνας αδελφούλες

μια χορωδία η βραδιά τα όνειρα γλυκά

κι οι σκέψεις που δεν κρύβονται μες στο μυαλό τρεμούλες  

με τέμπο η βραδιά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

   

Τα λουλούδια του κ.Μίμη

ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΑΚΙ

Κισσός η σκέψη σκάλωσε

μέσα στο νου και πίνει

τα πέλαγα φουρτούνιασαν 

και γω μεθοκοπώ 

μια θύμηση πολύ παλιά

στο μάγουλο θα μείνει

γλυκιά μου συντροφιά

τα χείλη σου που ρούφηξαν

την αίσθηση εκείνη

φτιάχνει μορφή ζαλάδα του

ρετσίνι τη φορά

στην αγκαλιά της σκέψης μου

χρυσό το κεχριμπάρι

το πάθος σου σαν έκρυψες

δειλά κάποια φορά

μου έσβησες απότομα 

κι αυτό μου το φεγγάρι

τη όμορφη χαρά

λαιμού βραχιόλι η στιγμή

με κάνει να θυμάμαι

να μη ξεχνώ τον οίστρο σου

σε λόγια σου μουγκά

πίνω μονάχος στη γωνιά

σηκώνω το ποτήρι

εβίβα τη φορά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ

Διάφανο τούλι στη σκέψη κρυφτούλι !

χλαμύδα σαν είδα εικόνα σου άσπρη

διάφανη λάσπη βυθός

χυτό φόρεμά σου όλα δικά σου

τα κάλλη μια σκέψη κι ο νους μου θα κλέψει

το κάλλος που λέει 

θαυμάστε  ανθό

το άσπρο σου τούλι σαν φόρεμα ναύτη 

του νου καταρράκτη να τρέχει σε βράχο  

και γω να σου γράφω ετούτα τα λόγια

που είναι για σένα αλήθειες με βλέμμα 

θολό 

αέρας με κύμα τα κάλλη σου χύμα

γλυπτό μου αρχαίο στη σκέψη μοιραίο 

τρελαίνει τον άλλον χλαμύδα σαν είδα

κουρτίνα εκείνα τα κάλλη μια ζάλη

γιατί να σταθώ  

μπροστά σου τι φταίω το νου μου να καίω

με πύρινες σκέψεις γλυκές και οι σκέψεις

τελειώνω εδώ

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ  

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ - ΣΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗΣ

Η ΝΙΟΤΗ

Νιότη χαρά από πηλό

πλάθεις αλήθεια μια ζωή

κορμί σου μία τρέλα

νιότη εσύ μικρό πουλί

είσαι λουλούδι στην αυλή

ένα σου χάδι σου μπορεί

να ζωντανέψει

σκορπάς φιλιά χωρίς ντροπή

φεύγεις για αλλού δεν μας ρωτάς

δώρα πολλά καλέ σκορπάς

κοντά μου είσαι τρέλα

έρωτας είσαι με καρδιά

παίζεις συχνά με τα παιδιά

κορδέλα στα μαλλιά σου

νιότη εσύ παλιό κρασί

μάσα στο νου μια θαλπωρή 

αν θέλεις ξανά ζήσε 

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ