Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Ο ΜΕΜΟΣ

Μια σκέψη αέρας χαϊδεύει κορμί μου

καντήλι που καίει μια φλόγα κερί

σταγόνες με λάδι γλιστρούν στη ψυχή μου

η άλλη ζωή

και συ ταξιδεύεις ξωκλήσι μονάχο

με τσάμι καμένο θολή σου μορφή

ξερό το λουλούδι επάνω στο βράχο

σε κάποια στροφή  

θα’ ρθώ να τ’ ανάψω με φλόγα που λέει

τα λόγια εκείνα σε γλώσσα βουβή

γαλήνη αιώνια με δάκρυ που κλαίει

χωρίς ν’ ακουστεί

σε βλέπω μπροστά μου μιλώ με σκιά σου

χαμένη μορφή σου με λόγια γλυκά

και συ σαν αέρας κουνάς τη ματιά σου

για λίγα λεπτά

σε φέρνω κοντά μου και συ να μου φεύγεις

σηκώνω το χέρι να πιάσω μορφή

μα πάλι σκιά σου γλυκιά φορεσιά σου

το βράδυ - αυγή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

 

Χρώματα άνοιξης από τον Μίμη Χ. Γεωργόπουλο

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΕΠΙΚΑΙΡΟ

Θα ψηφίσω Μεσολόγγι

ψηφοδέλτιο οι λόγγοι

θα ψηφίσω την Τουρλίδα

στους αντίπαλους τσουκνίδα

την πελάδα τη Γαϊτα

να μη δω ποτέ την ήττα

θα ψηφίσω και το βούρκο

το πρυάρι το σταλίκι

το παπί και το γλαρόνι

θα ψηφίσω για να βγούνε

νικητές σχεδόν ναι όλοι

θα ψηφίσω τη γαλήνη

λιμνοθάλασσα γαλάζια

τη μπουνάτσα την αρμύρα

Αλυκές καλαμωτές

και οι κάλπες αν θ’ανοίξουν

νικητής στις εκλογές

Λιμνοθάλασσα γαλάζια

μια Βασίλισσα του χθες

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Μίμης Χ.Γεωργόπουλος

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΚΡΥΒΩ ΤΗ ΣΚΕΨΗ

Κρύβω τη σκέψη μονάχος βαδίζω

τα χέρια σηκώνω να πιάσω το νου

ψυχή μου χαρίζω  και όμως φοβίζω

αγάπη καημού

μονάχος στο χάος πλανήτης γυρνάω

κουκκίδα ποιος βλέπει αστράφτω σαν λέπι

και όμως η σκέψη πάντα θα κλέψει

του στίχου τη λέξη που λέει αγάπη

αυτός είμαι εγώ

ο πλούτος η σκέψη ο στίχος μια γεύση

στο τέλος αφήνει μπεκρής που τα πίνει

ξεχνάει τον πόνο το κέρδος του μόνο

σαν γέρνει το σώμα κι ο νους του σε κόμμα

ξανά θα τα πιεί

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

 

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΚΑΙ ΓΩ ΑΡΜΕΝΙΖΩ

Φούρια η σκέψη μες στο νου εικόνες παρελθόντος

χαμένα πρόσωπα ξυπνούν η θέα μου μιλά

λέξεις που χάθηκαν γυρνούν σελίδες που διαβάζω

για με μια συντροφιά

ύπνος σε πέτρα του γιαλού κορμί μου κουρασμένο

γέρνει ζερβά κουράστηκε κοιτά τον ουρανό

ένα τριζόνι του νοτιά στην άκρη ξεχασμένο

το σήμερα ξεχνώ

σκέψη βαρκάκι με πανί ταξίδι με πυξίδα

σε κύματα της θάλασσας ξεχνά παραμιλά

λιμάνι κάπου άραξε στο πέλαγος νησίδα

η σκέψη ξενυχτά

τι ομορφιά η μοναξιά η πιο καλή παρέα

σαν βλέπεις τον ορίζοντα συχνά μονολογείς

αρχαιολόγος γίνεσαι ξεθάβεις ναι τ’ αρχαία

μα πάντα θα πονείς

κράτα τη σκέψη φίλε μου και μη την ταξιδεύεις

άσε το πριν απείραχτο και ξάπλα καταγής

το σήμερα ξεκούρασε και μη μου το παιδεύεις  

αν πράγματι μπορείς

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

 

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

             

                 

Βλέμμα του έρωτα τραγούδι της γαλήνης

περίπατος μοναχικός δυό σκέψεις μες στο νου

νερό γλυκό νερό ρηχό μια θάλασσα να πίνεις

στο βούρκο της πατώ

κορμί εσύ από πηλό με φύκια συ πλασμένη

φόρεμα μπλε διάφανο μια σάρκα ταραχή

ζυμώθηκε τ’αλάτι σου σε ζύμη ξαπλωμένη

γαίτα μοναχή

καλαμωτή σε σχέδιο νερού το βοσκοτόπι

σαν φρύδι που εφύτρωσε γκριμάτσα σε νερό

το κύμα σου ακίνητο θυμίζει το σιρόπι

κρατιέμαι μη το πιω

και συ κυρά τι σκέφτεσαι ποιον έρωτα βιώνεις

το μυστικό που έκρυψες πληρώνω να το δω

σαν σε κοιτώ ζαλίζομαι με οίκτο με σκοτώνεις   

όπου και να σταθώ

Δημιουργίες Μϊμη Χ. Γεωργόπουλου

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΘΝΗΤΟΣ ΕΓΩ

Θνητός εγώ αδύναμος

σαν άνθρωπος βαδίζω

μα χάνομαι στις σκέψεις μου

με λόγια περιττά

στη μοναξιά η συντροφιά

η πιο καλή παρέα

δυό ξέθωρα γραπτά

διαβάζω μόνος στη ζωή

έτσι όπως τη βλέπω

μια τόλμη είν’ ο στίχος μου

η ποίηση μιλά

μα τελικά πάλι κλειστό

το άγνωστο βιβλίο

με δάκρυ στη καρδιά

η ποίηση μουγκάθηκε

ο στίχος ξεθωριάζει

αν θέλεις διάβασε καλά

ετούτα τα γραπτά

κι αν θέλεις βάλε και βαθμό

εμένα δεν πειράζει

πολλά μηδενικά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Κοντά στην άνοιξη - Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

ΚΑΙ ΓΩ ΣΙΩΠΩ (αφιερωμένο στη λιμνοθάλασσά μου )

Θαμπό το τζάμι κι ο νους ταξιδεύει

το ξέρω διαβάζω του άλλου το νου

κρατώ μυστικό μου σε σκέψη χορεύει

σκιά σκοτεινού

εικόνα δική σου χαϊδεύω ψυχή σου

με τέχνη φροντίζω κομμάτι χαρίζω

αγάπης που λέει μιας σκέψης που κλαίει

και γω σιωπώ

μπαλάντα το βράδυ εικόνα σκοτάδι

ο ήχος κοιμίζει σχεδόν νανουρίζει

ζωγράφος το σώμα μια σκέψη σε κόμμα

και γω σιωπώ

η νύχτα φεγγίζει το μάτι δακρύζει

στο τζάμι φιγούρα δική σου εικόνα

κουρτίνα σαλεύει αέρας χαϊδεύει

και γω σιωπώ

ο χρόνος αιώνας φιγούρας εικόνας

στο νου του ζωγράφου το χρώμα σαλεύει

κι ο στίχος  που κρύβει θαμπό το μολύβι

περίεργος στίχος απότομος τοίχος

και γω σιωπώ

ΜΙΜΗΣ Χ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Δημιουργία Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Μίμης Χ. Γεωργόπουλος - Δημιουργίες

ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΕΤΑ

Κι αυτός πετά στον ουρανό

μία φορά το χρόνο

κόντρα ο άνεμος φυσά

κρατάει λεβεντιά

πολύχρωμα τα ζύγια του

λεβέντικα πετάει

καλούμπα ρε παιδιά

ουρά κι αυτή πολύχρωμη

η κόλλα να συρίζει

ω! τι χαρά η θέα του

κι αυτός ο βασιλιάς

άλλη η θέα στα ψηλά

και άλλη πριν πετάξει

παρανομίες μπόλικες

που είναι τα σωστά

πετάτε όλοι στα ψηλά

να δείτε την αλήθεια

χαρταετοί να γίνετε

αθώα ναι πουλιά

ελεύθεροι πολύχρωμοι

χωρίς να τα χρωστάτε

τα άχρηστα λεπτά

στην άκρη όλοι φίλοι μου

θα κάνω κωλοτούμπα

θα δω τη γη ανάποδα

μήπως και τρελαθώ

να λαμπικάρει το μυαλό

και λογικός κατέβω

αφού στη γη συνήθισα

σχεδόν πάντα να κλέβω

ζήτω λοιπόν τα κούλουμα

τραπέζι στο γρασίδι

νηστίσιμα εδέσματα

φαί ναι των φτωχών

και ας γιορτάσουμε μαζί

μ’ αγάπη που χαρίζει

το έθιμο φιλί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

Δημιουργίες Μίμη Χ. Γεωργόπουλου

Μίμης Χ. Γεωργόπουλος - Δημιουργίες

Δια χειρός Μίμη Χ. Γεωργόπουλου