ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ

       

Γυμνό κορμί στα κύματα ζωή νεοφερμένη

ζητά αρμύρας φάρμακο κολύμπι στα βαθιά

σκαρί που φτιάχτηκε σκληρά γαλέρα μπρατσωμένη

κατάρτια με πανιά

τα ψαροπούλια πέταξαν χοροί εις τον αέρα

η θάλασσα περίεργη γιορτάζει τον καρπό

πρασίνισε απότομα κι ξεχασμένη ξέρα

μια κούνια στο γιαλό

στη θάλασσα γεννήθηκε το πρώτο του το βλέμμα

αλάτι γάλα κάτασπρο της μάνας μπιμπερό

στα πρώτα του τα βήματα κοχύλι έχει στέμμα

σαν φάρο φωτεινό

μια βάρκα χάρτινη κρατά το πρώτο του παιχνίδι

το όνειρο ταξίδεψε χωρίς να το ρωτά

ένα ψαράκι γέλασε του χάρισε στολίδι

δυο βότσαλα μικρά

μικρό παιδί της θάλασσας σιγά μη ξεθαρρεύεις

βιάζεσαι δεν καρτερείς η γνώση θε να’ ρθει

άμα φουντώσει ο χορός εσύ θα τον χορεύεις

και βράδυ και πρωί

θάλασσα συ μου γέννησες την ομορφιά στην άμμο

γιορτή μεγάλη στρώθηκε το δώρο σου κρατώ

και γω να τρέχω να το δω την ομορφιά προκάμω

πριν σβήσει στο γιαλό

σκλάβα ψυχή δεν ξεκολλάς η ξόβεργα αγρίμι

ο νους μου πάντα κει σιμά αόρατη μορφή

μεγάλωσα κι αγάπησα την αρμυρή σου φήμη

πληρώνω αμοιβή

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ