ΦΥΛΛΟ ΞΕΡΟ

                         

Φεγγάρι θρόισμα πουλιών ο πλάτανος κρατάει

μια φυλλωσιά ατάραχη το φύλλο της ξερό

σε λίγο τα ανάσκελα στο έδαφος θα πάει

σε τάφο χλοερό

φύλλο ξερό σε ποταμιά σε κλίνη ξεχασμένη

σε ρεματιά απάτητη ρυάκι δροσερό

το τέλος σου είναι γνωστό και άλλο πια δεν μένει

να βάλεις το σταυρό

η χλωροφύλλη έφυγε το χρώμα σου αλλάζει

το πράσινό σου άλλαξε δεν μοιάζει σαν το χθες

και η φιγούρα έγινε σαν κάτι που γεράζει

και συ κρυφά μου κλαίς

δεν σε χαϊδεύω μη κοπείς ξεράθηκες το ξέρω

το φύλλο σου εσκλήρυνε τα γηρατειά βαριά

και τ' όνομά σου άλλαξε και σε φωνάζουν γέρο

τι άδικη βρισιά

φύλλο εσύ η μοίρα σου ο κύκλος τελειώνει

δεν σταματά και δεν ρωτά ατάραχα γυρνά

και έκπτωση αν του ζητάς αυτός δεν στη χρεώνει

κερνά τη μοναξιά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ