Σταγόνα στη φλέβα ζωή γιατί φεύγεις
μαύρη η γάζα σπασμένα τα βάζα
γιορτή σταματάει άλλο δεν πάει
ο χρόνος τελειώνει βουβό αηδόνι
νταβάνι κατά
με βλέμμα που λέει χωρίς να σου κλαίει
χάδι στο μπράτσο γέλα παλιάτσο
ν’ αλλάζεις το θέμα όλα με ψέμα
ζωή να κυλά
κάλαντα ήχου τρύπα του τοίχου
κηλίδα στη σάρκα μπάζει η βάρκα
ναυάγιο φουρτούνας το τέλος να φτάνει
ζωή ως εδώ
και συ σαν διαβάτης στη στράτα μονάχος
σχισμάδα ο βράχος γρανίτης που σπάει
κομήτης περνάει μαντάτο ζητάει
μα τι να του πεις
τα φώτα που σβήνουν θαμπά λυπημένα
θυμίζουν κλαμένα ματάκια παιδιού
το θαύμα του χρόνου ας είναι και μία
σταγόνα νερού
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου