ΣΤΑΣΟΥ

Μια στάση για λίγο κάνε πριν φύγεις

τα μάτια εκείνα πίνω ρετσίνα μονάχος

μεθώ

μεθάω κρατάω εικόνα που λέει

βάρκα που πλέει μονάχη στο κύμα

σε κάποιο γιαλό

στείλε σημάδι βράχου αγνάντι

γνωρίζω το τέλος πορεία σπασμένη

σε βράχια πνιγμένη ο χρόνος γιατρός

σανίδα που πλέει ναυάγιο να κλαίει

ξεχασμένο καράβι και κάποιος να ράβει

σε σάρκα σημάδια της άμμου πετράδια

πονώ

δύο γλάροι περνάνε χωρίς να κοιτάνε

εμένα που στέκω χωρίς το γιλέκο

με στήθια βαμμένα με αίμα γραμμένα

σε σκέψη γλυκιά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ