Φούρια η σκέψη μες στο νου εικόνες παρελθόντος
χαμένα πρόσωπα ξυπνούν η θέα μου μιλά
λέξεις που χάθηκαν γυρνούν σελίδες που διαβάζω
για με μια συντροφιά
ύπνος σε πέτρα του γιαλού κορμί μου κουρασμένο
γέρνει ζερβά κουράστηκε κοιτά τον ουρανό
ένα τριζόνι του νοτιά στην άκρη ξεχασμένο
το σήμερα ξεχνώ
σκέψη βαρκάκι με πανί ταξίδι με πυξίδα
σε κύματα της θάλασσας ξεχνά παραμιλά
λιμάνι κάπου άραξε στο πέλαγος νησίδα
η σκέψη ξενυχτά
τι ομορφιά η μοναξιά η πιο καλή παρέα
σαν βλέπεις τον ορίζοντα συχνά μονολογείς
αρχαιολόγος γίνεσαι ξεθάβεις ναι τ’ αρχαία
μα πάντα θα πονείς
κράτα τη σκέψη φίλε μου και μη την ταξιδεύεις
άσε το πριν απείραχτο και ξάπλα καταγής
το σήμερα ξεκούρασε και μη μου το παιδεύεις
αν πράγματι μπορείς
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου