ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

             

                 

Βλέμμα του έρωτα τραγούδι της γαλήνης

περίπατος μοναχικός δυό σκέψεις μες στο νου

νερό γλυκό νερό ρηχό μια θάλασσα να πίνεις

στο βούρκο της πατώ

κορμί εσύ από πηλό με φύκια συ πλασμένη

φόρεμα μπλε διάφανο μια σάρκα ταραχή

ζυμώθηκε τ’αλάτι σου σε ζύμη ξαπλωμένη

γαίτα μοναχή

καλαμωτή σε σχέδιο νερού το βοσκοτόπι

σαν φρύδι που εφύτρωσε γκριμάτσα σε νερό

το κύμα σου ακίνητο θυμίζει το σιρόπι

κρατιέμαι μη το πιω

και συ κυρά τι σκέφτεσαι ποιον έρωτα βιώνεις

το μυστικό που έκρυψες πληρώνω να το δω

σαν σε κοιτώ ζαλίζομαι με οίκτο με σκοτώνεις   

όπου και να σταθώ