ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΕΓΩ

Παλιά μου χρώματα εσείς

παλιές μου αναμνήσεις

ανακατεύω αρετές

θυμώνω βλαστημώ

σαν ζω το σήμερα εγώ

νομίζω πως τελειώνω

παιδί είμαι μικρό

ζωγράφε μου τρελάθηκες

τα χρώματα σκοτάδι

κι φαντασία όνειρο

κι ο ύπνος τραγικός

κι ο λύχνος που σιγόφεξε

σαν τέλειωσε το λάδι

ζητώ ξανά το φως

δυό μάτια σαν μου μίλησαν

μία φωνή με χρώμα

συχνό ετούτο το πιοτό

με κάνει και μεθώ

και τραγουδώ στο πουθενά

σαν γίνομαι και λιώμα

φωνάζω να πιαστώ

και οι μπογιές σαν τέλειωσαν

το έργο συνεχίζει

κι ζωγραφιά όλο πιο κει

και λίγο παρακεί

κρυφή έχει μορφή

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ