ΕΛΠΙΔΑ

                

Πράσινη σπίθα στη ματιά τάμα χρυσό ξωκλήσι

σπλάχνα ανάσα σου βαθιά απρόσμενη φωνή

μια μέλισσα τρελή ένα μικρό μελίσσι  

στην άκρη χαραυγή

ο επισκέπτης διάλεξε ανθάκι που φυτρώνει

σημάδι τούτο θαυμαστό ζωή μες στη αυλή

ηρέμησε ο θόρυβος νέα ζωή ζυγώνει

μα ναι απ’ την αρχή

βασανισμένε  άνθρωπε ματιά σου ξεθολώνει

η κάπνα που σε μαύρισε αργά σε χαιρετά

και το μυαλό ηρέμησε μετρά μα και πληρώνει

ίσως και ακριβά

ελπίδα τούτη πράσινη μες στην αυλή ανθάκι

λόγια Πυθίας των Δελφών σαν λέει  το χρησμό

το χθες θα γίνει όμορφο ίσως και πιο λιγάκι

με όρκο θα στο πω

κρατήσου τώρα μάθε το- το πείσμα σου ατσάλι

ο ήλιος κατακόκκινος με χρώμα η αυγή

νέα ζωή σαν άρχισε χαμόγελο σου πάλι

ζωή απ’ την αρχή

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ