Μισοδιάφανο το φόρεμα
ψυχή όπου δεν κρύβει
συναίσθημα για φίλημα
ξαφνιάζει δεν ξεχνά
πυγολαμπίδα φώτισε
κονκάρδα να στολίζει
καρδιά μου πως χτυπά
αθώο κείνο το φιλί
λουλούδι που ανθίζει
τι ομορφιά τα χρώματα
το άρωμα πνοή
παιδί εγώ ξανάγινα
παιχνίδι ξαναρχίζει
τι όμορφη στιγμή
η φαντασία έπλασε
ολόχρυσο κοράλλι
και ο μαΐστρος έσπρωξε
βαρκούλα στα βαθιά
εικόνα κείνη θύμηση
και της στιγμής μια ζάλη
να σ’είχα αγκαλιά
θα το κρατήσω ζωγραφιά
κορνίζα του η σκέψη
το λίγο είναι όμορφο
κρατιέται ζωντανό
και συ μια θύμηση θα πω
μέσα στο νου μια τέρψη
για πάντα θα κρατώ
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου