Βούρκος και βούρλα στα ρηχά
αφρός ξανθός σαν κύμα
κοχύλι άδειο πέθανε
μαΐστρος που φυσά
και γω στην άκρη να κοιτώ
αλήθεια μα τι κρίμα
ξανά αναπολώ
ρολόι τώρα μπάταρε
και έδειξε εικόνες
και γω παιδί ξυπόλητο
στη γλίνα να γλιστρώ
βαρκούλα αυτοσχέδια
μια τάβλα δίχως ρόδες
τις ώρες να μετρώ
ω! χρόνια κείνα παιδικά
ω! γλάροι που πετάτε
μπερδεύετε τα σύννεφα
τα κάνετε θολά
και άφωνα φωνάζετε
εικόνες μα που πάτε
ελάτε πιο κοντά
τυλίξτε σκέψεις χρώματα
στιγμές όπου δεν σβήνουν
δώστε ζωή στη σάρκα σας
και πνεύμα μα και νου
και κάνετε τα νιάτα σας
χαρές πάντα να δίνουν
σε σκέψεις του καημού
και συ γλυκιά μου πρόδωσες
τα μάγια της καρδιάς μου
τσιγγάνα Λιμνοθάλασσα
τη μοίρα μου μη λες
το τι ζητά κάθε φορά
βουβά η αφεντιά μου
το ξέρεις και δεν κλαις
άστο στο κύμα τρέμουλο
πορεία του ανέμου
φεύγει μονάχο χάνεται
μα έρχεται ξανά
κάθε φορά ίδια μορφή
το ξέρεις συ καλέ μου
πληρώνω ακριβά
ΜΙΜΗΣ Χ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου