ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΕΝΟΣ

Δρόμος στενός φτωχή καρδιά

ρυτίδες σαν σχισμάδες  

μια δρασκελιά πλακόστρωτο

οι τοίχοι μαρτυρούν

μια μουσική ακούγεται

στο βάθος δυό καντάδες

σοκάκια πως ηχούν

μια γρίλια όπου έφεξε

μία σκιά κουνιέται

ο έρωτας σημάδεψε

μινόρε της αυγής

κιθάρα που δυνάμωσε

μία καρδιά πλανιέται

στο φως έλα να βγεις

δρόμος στενός μια σιωπή

διαβάτης δεν περνάει

μια νυχτερίδα ξύπνησε

περίεργα πετά

στο άκουσμα της μουσικής

κρεμιέται δεν μιλάει

μονάχα να κοιτά

και η καντάδα που κερνά

τον έρωτα με λύπη

πρίμο σιγόντο στη βραδιά

η νύχτα δεν περνά

το τέλος σαν ξεψύχισμα

η αγκαλιά να λείπει

δυο λόγια στα μουγκά

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ