Εικόνα τούτη όμορφη της φαντασίας γέννα
ο νους ταξίδι έφυγε δυό βήματα δειλά
στο παραθύρι του σπιτιού αν θέλεις τώρα έβγα
δυό στάλες αγκαλιά
την ομορφιά του κήπου σου απόψε στη χαρίζω
είναι το δώρο που’ ταξα για σε με ζωγραφιά
ξανά στα μέρη που’ ζησα εγώ ξαναγυρίζω
μια σκέψη συντροφιά
τρέμει το χέρι που κρατά πινέλο που βαραίνει
ο πίνακας δυσκόλεψε τοπίο μια ματιά
το έργο έχει μοναξιά γιαυτό και δεν μου βγαίνει
για πρώτη μου φορά
και συ βροχή σαν δάκρυα τα χρώματα ξεπλένεις
τα κάνεις τώρα όνειρο του έρωτα νερού
και τα λουλούδια που κοιτάς εσύ δεν τα χορταίνεις
κοπέλα θαυμασμού
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου