ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Ξημέρωμα μέσα στο νου οι παιδικές εικόνες

μια ζωγραφιά δεν σβήστηκε τα χρώματα νωπά

η αίσθηση πως πέρασαν τα χρόνια οι αιώνες

σαν ήμασταν παιδιά

κι αν τούτη τώρα η ζωγραφιά μου φέρνει αναμνήσεις

παλιό το φιλμ στο σινεμά τα πρόσωπα γνωστά

τι ομορφιά στα σκοτεινά και συ να θες να ζήσεις

τα χρόνια τα παλιά

και να οι φίλοι στο πανί παιχνίδια με πιλάλα

κρυφτό κουτσό ποδόσφαιρο σπρωξιές και αγκαλιές

κορόμηλα κεράσματα ανέβασμα σε σκάλα

της φύσης λιχουδιές

μικρά τα σπίτια φτωχικά ο δρόμος πασαρέλα

γνωστοί οι γείτονες εκεί ο άγνωστος κακός

και η ζωή της γειτονιάς να γίνεται μια τρέλα

κι ο ήχος της γλυκός

πόρτα στο δρόμο ανοιχτή ο επισκέπτης φίλος

το κέρασμα του κουταλιού κεράσι το γλυκό

ο ήρεμος όλο χαρά της γειτονιάς ο σκύλος

τις μνήμες μου κρατώ

παλιά μου χρόνια παιδικά ο δρόμος φαντασία

πληρώνω εισιτήριο το έργο ξαναδώ

γελώ πονώ μα δεν μιλώ μονάχος στη πλατεία

τα χρόνια μου μετρώ  

το έργο σαν τελείωσε και άναψαν τα φώτα

ο κόσμος εσηκώθηκε και γω ο καθιστός

ψάχνω να βρω τους φίλους μου να παίξω όπως πρώτα

του κάκου ο χαμός

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ