11 Απριλίου 1826
Σβάρνα ο χάρος μαύρισε η μέρα που νυχτώνει
Μεσολογγίτες χάραξαν ελεύθερη ζωή
σπάθα κακού μια κίνηση τη σάρκα να ματώνει
όπου χτυπά πονεί
άνοιξε χάρε να διαβώ το βλέπεις δεν φοβάμαι
τα τείχη μου η σάρκα μου ταμπούρι μοναχό
χωρίς νερό χωρίς φαΐ την πόλη μας κρατάμε
κι αν θέλεις έλα δω
ο θάνατος μία φορά το πένθος με τα άσπρα
τον ντύσαμε χιονάνθρωπο στο φως λαμποκοπά
υποταγή ο ουρανός μια σιωπή και τ’ άστρα
κλαρίνο τραγουδά
τραγούδι πένθιμο λαλεί το σθένος πανηγύρι
κι ο χάρος κείθε που κοιτά μπερδεύει το κακό
μια τρέλα τούτη θε να πει μαντάτο στο Βεζίρη
το κάστρο δυνατό
θα σε φωνάξω για να’ ρθεις όταν εγώ ζητήσω
θε να πεθάνω όρθιος σε τάφο δεν θα μπω
τη λευτεριά δεν σου πουλώ το σθένος θα κρατήσω
με φόρα θε να βγω
κι αν με σκοτώσεις εκεί δα εμένα δεν θα θίξεις
η ιστορία έγραψε παράδειγμα τρανό
στο Μεσολόγγι τώρα συ στεφάνι συ να ρίξεις
μαζί κι ένα σταυρό
ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου