ΜΙΚΡΟ ΠΟΥΛΙ

                             

Μικρό πουλί μικρό κορμί στο δέντρο σου καρτέρι

χωρίς μιλιά με μια ματιά τι άραγε να θες

μήπως ζητάς εσύ να βρεις εκείνο σου το ταίρι

να χτίσεις τις φωλιές

είσαι μονάχο στο δεντρί με βλέμμα που μιλάει

προδίδει πρόθεση κρυφή τη συντροφιά να δει

κορμί που κούρνιασε θα πει χωρίς να μου πετάει

τα χρώματα φορεί

της φύσης το ζευγάρωμα μια παντρειά γεννάει

κάνει φωλιά μια αγκαλιά μια φλόγα που μεθά

ψηλά στο κλώνο ομορφιά συναίσθημα πετάει

και συ μια ζωγραφιά

μικρό πουλί σε ζήλεψα σαν σκέφτηκα εσένα

τη ξεγνοιασιά σου  λαχταρώ επάνω στο δεντρί

να δω τον κόσμο από ψηλά να γράψω με τηn πένα

δυο λόγια στο χαρτί

κόσμε ανέβα στο κλαδί χαιρέτα τον αγέρα

πάρε ανάσα δροσερή να δεις ποια η ζωή

δώσε μορφή με χρώματα στη δόλια σου ημέρα

και βγάλε μια φωνή     

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ