ΚΑΛΑΜΩΤΗ - ΚΑΛΑΜΩΤΗ

         

Καλαμωτή -καλαμωτή της ερημιάς η κόρη

η μοναξιά μες στο νερό γαϊτα παρακεί

κάποιος ψαράς σε κάρφωσε  στο βούρκο με το ζόρι

θαλασσινό κελί

καλαμωτή – καλαμωτή τα μυστικά βιβλίο

μες στο νερό ακίνητη γκριμάτσα σιωπής

περίεργο το σχήμα σου θαλασσινό θρανίο   

κουδούνι συ κρατείς

καλαμωτή – καλαμωτή  η μοίρα σου τραγούδι

το χρώμα σου εσκούρυνε δεν βγάζεις πια μιλιά

εμαύρισε στο σώμα σου μ’αλάτι και το χνούδι

αρμύρας πασχαλιά

καλαμωτή – καλαμωτή ξυλόφωνο της λίμνης

σαν σε φυσά ο άνεμος το θρόισμα γλυκό

τραγούδι όλο θάλασσα στρωσίδι συ της πρύμης

ιβάρι μοναχό

καλαμωτή – καλαμωτή μετρώ τα κόκαλά σου

άλλα ορθά άλλα λοξά κρατάνε τα νερά

γιρλάντα τα καλάμια σου καμάρι η κυρά σου

και συ μια αγκαλιά

καλαμωτή – καλαμωτή χωρίζεις ακρογιάλι

σε θάλασσα αμίλητη που έχει μυστικά

σαν προσπαθώ το διάβασμα με πιάνει μία ζάλη  

και φεύγω μακριά

καλαμωτή – καλαμωτή τσατσάρα της θαλάσσης

χωρίζεις φύκια πράσινα χτενίζεις αρμυρά

ξαπλώνεις πάντα με χαρά σαν θέλεις συ να φθάσεις

μα τέλος πουθενά

καλαμωτή – καλαμωτή τα χρόνια σου βρεγμένα

στολίζεις πάντα αμμουδιά ζωγράφου πινελιά

τα ψαροπούλια που και που επάνω σου βρεγμένα

και συ χωρίς μιλιά

καλαμωτή – καλαμωτή σπανίζεις μες στη λίμνη

τα χρόνια πέρασαν θαρρώ αλλάζουν οι καιροί

και γω κρατώ εικόνες σου και λόγια μες στη μνήμη

δεν ξέρω το γιατί

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ