Η ΚΙΘΑΡΑ ΜΟΥ

                             

Μια συντροφιά ένας δεσμός ο έρωτας κρυμμένος

η αρμονία στη ψυχή φεγγάρι φωτεινό

ήρεμες σκέψεις μες στο νου συχνά ερωτευμένος

κιθάρα σ’ αγαπώ

της αρμονίας όργανο του φεγγαριού παρέα

ρομάντζα ατελείωτη αρρώστιας γιατρικό

ο ήχος σου ο πλούτος σου ο έρωτας ιδέα

συχνά εγώ μεθώ

κάθε φορά που σε κρατώ ακούω το σφυγμό σου

χτυπούν χορδές σαν να μιλούν καμπάνες σε Ναό

και ζεις εσύ τ’ αμίλητο εκείνο τ’ όνειρό σου

κιθάρα  σ’ αγαπώ

μες στη νυχτιά ξεθάρρεψες καντάδα συνοδεύεις

τετραφωνία τ’ άκουσμα το τέμπο ρυθμικό

και το σκοτάδι μάτια μου περίεργα χαϊδεύεις

δεν ξέρω τι να πω

έξι χορδές τα σπλάχνα της σαν κουρδιστούν μιλάνε

μην τις αγγίξεις χάθηκες ταξίδι μακρινό

το όνειρο το ποθητό αιώνια κρατάνε   

μ’ ένα γλυκό σκοπό

της μοναξιάς η συντροφιά δυο βήματα σβησμένα

του φεγγαριού το γέμισμα μια τρέλα σαν κοιτώ

πανσέληνος τον Αύγουστο μια έμπνευση μια τρέλα

κιθάρα σαν κρατώ  

ερωτευμένη η βραδιά ο ήχος ταξιδεύει

σεγόντο τέρτσο με ρυθμό οι φίλοι μια γροθιά

τη σιγαλιά απρόσκλητη πάντα ανακατεύει

παράθυρ’ ανοιχτά

κιθάρα μου η μουσική μας έκανε ζευγάρι

κισσός εσύ τυλίχτηκες σ’ ανθρώπινο κορμό

και το κορμί μου έκανες να μοιάζει με φεγγάρι

κιθάρα σ’ αγαπώ

ΜΙΜΗΣ Χ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ