Μία μάσκα θα φορέσω εις τον κόσμο για ν’ αρέσω
ίσως έτσι να τη βγάζω σίγουρα εις τους καιρούς
πρέπει όμως και να μοιάζω πως χρωστώ της Μιχαλούς
οι καιροί μας έτσι είναι να φοράς και παρδαλά
μια κορώνα στο κεφάλι μια ομπρέλα αμασχάλη
ένα τρύπιο παντελόνι και να λες σε προσκυνώ
να φοράς και παντελόνι κολλητό και πλαστικό
και να μοιάζεις και λιγάκι πως μιλάς στο κινητό
μια τρουμπέτα θ’ αγοράσω να σφυρίζω διαρκώς
δεν χρειάζονται τα λόγια στο μυαλό είμαι φτωχός
οι αλήθειες είναι ψέμα και το ψέμα η αλήθεια
μασκαράδες όλη μέρα μασκαράδες και τη νύχτα
απορώ γιατί δεν είναι μασκαράδες κάθε τόσο
μήπως είναι και δεν βλέπω α! μα τώρα θα θυμώσω
δεν μπορεί να μην υπάρχουν θα το ψάξω και θα γράψω
κι άμα βρω εγώ θα κλάψω απ’ τα σύννεφα θα πέσω
όταν δω την κοινωνία σαν κακή ρε συμφωνία
όλο φάλτσο θε να παίζει μοιρασιά όπως συμφέρει
μια βροχούλα θε να φέρει συννεφάκι ρίξε μπόρα
μήπως πλύνεις για καλά μασκαράς θε να τη βγάζω
για να στέκω γω μπροστά
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου