Στολίζω το δέντρο λαμπάκια με χρώμα
καρδούλες που λένε πολλές προσευχές
Χριστούγεννα όμως δεν ήρθαν ακόμα
και γω με το χθες
σε λίγο κι ο χρόνος αλήθεια δηλώνει
τα έργα που μένουν αχνάρια ζωής
το χέρι σηκώνει χωρίς να ζυγώνει
κουβέντα μη πεις
το δέντρο στολίζω και γω μουρμουρίζω
τι τάχα ο νέος θα φέρει για πάντα
μπορεί μια συνήθεια μπορεί και αλήθεια
τυφλά να κερνά
υπάρχουνε σπίτια χωρίς ούτε σπίρτα
με δέντρο τη πείνα μαύρα τα κρίνα
γιορτές σ’ άλλους τόπους με ξένους ανθρώπους
θεός τους κοιτά
ατάραχος μένει μορφή παγωμένη
φτωχοί να του λένε και μεις άνθρωποί σου
κράτα το τέρας σκοτώνει ψυχές μας
τι φταίμε εμείς
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου