ΑΚΟΜΑ ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΑΚΙ

Κισσός η σκέψη σκάλωσε

μέσα στο νου και πίνει

τα πέλαγα φουρτούνιασαν 

και γω μεθοκοπώ 

μια θύμηση πολύ παλιά

στο μάγουλο θα μείνει

γλυκιά μου συντροφιά

τα χείλη σου που ρούφηξαν

την αίσθηση εκείνη

φτιάχνει μορφή ζαλάδα του

ρετσίνι τη φορά

στην αγκαλιά της σκέψης μου

χρυσό το κεχριμπάρι

το πάθος σου σαν έκρυψες

δειλά κάποια φορά

μου έσβησες απότομα 

κι αυτό μου το φεγγάρι

τη όμορφη χαρά

λαιμού βραχιόλι η στιγμή

με κάνει να θυμάμαι

να μη ξεχνώ τον οίστρο σου

σε λόγια σου μουγκά

πίνω μονάχος στη γωνιά

σηκώνω το ποτήρι

εβίβα τη φορά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ