Στην ερημιά τα γιασεμιά
εικόνα του νου άνθος καημού
δεν τα χαρίζω μόνο μυρίζω
μονάχος πονώ
μόνος τα πίνω δίπλα τ’ αφήνω
όρκοι χαμένοι άλλο δεν μένει
κάπελα φέρε θέλω μεθύσω
τσιγάρο να στρίψω τον έρωτα κείνο
σενάριο κλείνω
θα παίξω το ρόλο κομμάτι η όλο
ο ίδιος σκοπός
σέρνω κορμί μου ζάλη μορφή μου
άλλο κοιτάω πάντα ρωτάω
αν είδε κανένας έστω και ένας
φιγούρα δική της γνωστή η μορφή της
κατώφλι να στέκει έστω παρέκει
νεράιδα κορμί της γνωστή η μορφή της
τραγούδι λουλούδι πουλιού ναι το χνούδι
χαϊδεύει μαγεύει και γω να μετράω
τις ώρες εκείνες άσπρες οι χήνες
στα σύννεφα κύκλοι όμορφοι κύκνοι
με γράμματα φύσης να γράφουν τη λέξη
γνωστή στον καθένα
του πόθου φιλί
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου