ΘΝΗΤΟΣ ΕΓΩ

Θνητός εγώ αδύναμος

σαν άνθρωπος βαδίζω

μα χάνομαι στις σκέψεις μου

με λόγια περιττά

στη μοναξιά η συντροφιά

η πιο καλή παρέα

δυό ξέθωρα γραπτά

διαβάζω μόνος στη ζωή

έτσι όπως τη βλέπω

μια τόλμη είν’ ο στίχος μου

η ποίηση μιλά

μα τελικά πάλι κλειστό

το άγνωστο βιβλίο

με δάκρυ στη καρδιά

η ποίηση μουγκάθηκε

ο στίχος ξεθωριάζει

αν θέλεις διάβασε καλά

ετούτα τα γραπτά

κι αν θέλεις βάλε και βαθμό

εμένα δεν πειράζει

πολλά μηδενικά

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ