Παλεύει ο νους σου ίδια η σκέψη
το ξέρω τι παίζει ο κύκλος γυρνά
ο έρως μαέστρος πάντα θα κλέψει
το κάτι εκείνο που όλο νικά
και συ ντροπαλή μου εκείνο φιλί μου
ακόμα θυμάσαι το βράδυ κοιμάσαι
με όνειρα κρίμα που πάνε χαμένα
κρεβάτι σου άδειο και συ στο μουράγιο
το βάθος να βλέπεις σινιάλο να κλέψεις
αγάντα τριάντα τα χρόνια σου κείνα
ίσκιος κουρτίνας εσέ λαχταρά
το γράμμα μου τούτο μια νότα κιθάρας
σκοτάδι στη στράτα τραγούδι καντάδας
η γρίλια σου φέγγει σημάδι πως θέλει
ο έρως το χάδι να έρθει το βράδυ
τα χείλια φιλήσει το πόθο να σβήσει
χρησμός όπου λέει ψυχή όπου πλέει
δίχως τιμόνι κι όπου σε βγάλει
λευκό το χαρτί μου γράμμα ψυχή μου
μα ποιος το διαβάζει δίχως μαράζι
μόνη εσύ !
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου