ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ

Χρόνια μου πίσω θέλω να χτίσω

τώρα θ’ αρχίσω έχω χαρά

πες μου μια λέξη τώρα πριν βρέξει

βράδυ πριν φέξει όνειρο κείνο

τώρα τα πίνω μόνος στη άκρη

τέλος η νάρκη

έχω και άλλα λόγια να πω

νους μου κοιμάται μη με ξυπνάτε

όνειρο τούτο γλύκα σαν φρούτο

χάδι το βράδυ σάρκα ρημάδι

γελώ

έρως στον ύπνο λίμνη με κύκνο

άσπρο παπί μου γλύκα ζωή μου

όνειρο τούτο κάπου με πάει

ρόδα κυλάει χρόνε σατράπη

λάμψη αστράφτει φύκια κρεβάτι

όνειρο ύπνου μόνος εδώ

χρόνια εκείνα άνθη μου κρίνα

σύννεφο άσπρο χτίζω το κάστρο

στην άκρη της λίμνης

εικόνες της μνήμης

κύμα ξαπλώνει κάπου γλαρόνι

γαϊτες στο βάθος εικόνες  με πάθος

λόγια γραμμένα πόδια βρεγμένα

ρηχά τα νερά της αρμύρα φωλιά της

κουρνιάζω μονάχος φάρος και βράχος

φεγγάρι το βράδυ ιβάρι και ψάρι

μια λίμνη ξαπλώνει ο ύπνος τελειώνει

κι λίμνη ξυπνάει όνειρο πάει

τα ίδια και τώρα ετούτη η ώρα

θα μείνει στη μνήμη άσπρο ασήμι

και γω να κοιτώ !

ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ