Νύχτα ετούτη όλα τα πλούτη
στο τέλος του χρόνου
τελειώνουν πριν βγει
το χάραμα κείνο παλιά μου τα σβήνω
τις λύπες χαρές μου
μετρώ
διαβάζω γραμμένα πολλά λυπημένα
μαντεύω σημάδια αυτά τα ρημάδια
φοβάμαι μη ΄ρθουν
σε νύχτα χειμώνα
ο χρόνος τελειώνει
πικρό κέρασμά του σχεδόν τα προικιά του
κερνάει τι έχει το δάκρυ του βρέχει
ξανά η αρχή
και γω όνειρό μου κρυφά το σταυρό μου
ευχή όπου κάνω υγεία να τάζω
στο κόσμο εκείνο ποτήρι που πίνω
αγάπη φωνάζω ευχές μου να τάζω
ο χρόνος ο νέος
να είν’ γελαστός
ΜΙΜΗΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου